Af en toe komt er een film langs die categorisatie definieert. De microbudget-samensmelting van horror en komedie van regisseur DW Thomas, Too Late, weet bij elke beurt te verrassen, zo niet per se indruk te maken. Hoewel het niet bijzonder beangstigend is, dient het toch als een boeiende showcase van verschillende getalenteerde jonge komieken. Zie het als The Little Comedy Shop of Horrors.

Violet (Alyssa Limperis) is een aspirant-komiek en werkt als assistent van de (letterlijk) monsterlijke gastheer van de iconische maar worstelende Too Late-show, Bob Devore (Ron Lynch). Om wat extra geld te verdienen, heeft Violet een optreden van het boeken en hosten van een show in een plaatselijke coffeeshop. De side-hustle heeft zijn voordelen: het laat echt ingenieus talent schitteren. Het heeft ook zijn nadelen: Violet wordt lastiggevallen en bijna verkracht door een wanhopige engerd uit Boston genaamd Dax (Billy Breed). Dus voert ze hem aan Bob.

Ja, een deel van Violets taken is om mensen te brengen voor haar eeuwenoude baas om te verslinden. Ze moet het al een tijdje doen, want ze is nogal nonchalant over het hele moordgebeuren. Totdat ze Jimmy (Will Weldon) tegen het lijf loopt terwijl ze zich op een feestje verstopt voor een ontuchtig stel. Niet alleen zijn uiterlijk en charme maken indruk op Violet - Jimmy is ook een natuurtalent op het podium. Bob begint dat te herkennen. Ik zal de rest niet voor je bederven; Ik zal erop wijzen dat het einde volkomen belachelijk is, maar als je hebt volgehouden om tot de conclusie te komen, is de kans groot dat je ervan zult genieten.

"... een deel van Violets taken is om mensen te brengen voor haar eeuwenoude baas om te verslinden."

De scherpe dialoog, geschreven door Tom Becker, die co-produceerde met Thomas, draagt ​​bij aan het slagen van dit alles. "Bob, wie heb je opgegeten?" vraagt ​​Violet aan haar baas. "Een of andere open mier", antwoordt hij. “Helemaal geen talent maar veel bourbon en nicotine…” Op Jimmy's verbijsterde “You eat people!” reageert Bob kalm: “Jimmy, jij en ik weten allebei dat comedians geen echte mensen zijn.”

Becker en Thomas kennen zeker de wereld van een worstelende komiek, en de film geeft enig inzicht in hun leven door simpelweg te kijken naar slimme, charmante mensen die hun ding doen. Limperis en Welson vormen de kern van het verhaal en hun verslag is geloofwaardig. Fred Armisen en Mary Lynn Rajskub komen langs in kleine delen om wat gravitas te bieden. Ron Lynch bijt gretig in zijn rol en zorgt ervoor dat Bob heerlijk griezelig wordt.

Waar Too Late een beetje de fout in gaat, is het ontbreken van een stuwende kracht, een werkelijk meeslepende hook. Er is hier een schijn van een idee, een kiem van een diep satirische en donkere studie van het deprimerende leven van een komiek, a-la Louie vermomd als een retro-goedkope-o-80s-horror-film. Helaas, het is nooit echt uitgewerkt. Het is allemaal een beetje te onbelangrijk, te vluchtig. Ik zal niet eens ingaan op de make-up, die er op zijn zachtst gezegd slordig uitziet - de delen ervan die je echt te zien krijgt, omdat er maar heel weinig bloederige momenten zijn. Bob komt er altijd hetzelfde uit: kin gestrekt, overhemd losgeknoopt. De goedkoopste exploitatiefilms hebben een aantal ongelooflijke make-up-effecten gehad - het enige dat nodig is, is tijd en creativiteit - dus het is bijna onvergeeflijk om een ​​film die draait om een ​​mens-opslokkende antagonist te verknoeien.

Too Late is een kijkje waard vanwege de vreemde vibes en het aantal bekwame komieken. Aangezien dit het speelfilmdebuut van de regisseur is, maakt het DW Thomas tot een filmmaker om naar te kijken. Misschien moet ze de volgende keer het definitieve ontwerp van het script nog een keer doornemen - voordat het te laat is, en halfbakken, zij het intrigerende, ideeën komen op het scherm.

Met: Alyssa Limperis, Ron Lynch, Will Weldon, Jenny Zigrino, Jack De Sena, Mary Lynn Rajskub, Fred Armisen, enz.

"...Limperis en Welson vormen het hart van het verhaal..."

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd *

Bewaar mijn naam, e-mailadres en website in deze browser voor de volgende keer dat ik een reactie plaats.

Diepgaande filmrecensies, aanbevolen berichten en advertenties.

De reden dat er een overvloed aan horrorkomedies lijkt te zijn, is dat de opzet van beide een aantal overeenkomsten vertoont. Eerst komt een normale situatie,...

Beast Mode is een rare, hilarische film die zeker een product is van zijn invloeden. Het zou niet kunnen bestaan ​​zonder Troma Entertainment of de horrorfilms...

Myles (Steve Vanderzee) is een opkomende stand-upcomedian die aan de vooravond van zijn grote doorbraak staat. Hij staat op het punt te openen voor de egoïstische Reggie Ray (Lowell...

Movie Threat geeft om uw privacy en de veiligheid van uw informatie. Bezoek ons ​​volledige privacybeleid om op de hoogte te blijven van ons beleid met betrekking tot het verzamelen, gebruiken en vrijgeven van informatie die we van gebruikers ontvangen.